บันทึกการอ่านครั้งที่๑

วันที่ ๘ เดือนพฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๖๐

  ดงดาวหางของออร์ต

            เป็นบริเวณที่อยู่ของดาวหางซึ่งเป็นวัตถุท้องฟ้าที่ไม่มีแสงสว่างในตัวเองอยู่ในระยะห่างประมาณ 10,000-100,000 หน่วยดาราศาสตร์ ประกอบด้วย ฝุ่นผง เศษหิน ก้อนน้ำแข็งและแก๊สแข็งตัว จึงเรียกว่า ก้อนน้ำแข็งสกปรก โคจรรอบดวงอาทิตย์เป็นวงรี ขณะที่อยู่ไกลจากดวงอาทิตย์จะไม่มีหางและแสงสว่าง แต่เมื่อโคจรเข้าใกล้ดวงอาทิตย์ พลังงานจากดวงอาทิตย์ทั้งในรูปความร้อนและลมสุริยะ ทำให้ผิวนอกของใจกลางหัวดาวหางซึ่งเป็นของแข็งระเหิดเป็นแก๊ส เป็นฝุ่น กลายเป็นหัวฝุ่นและแก๊สที่พุ่งไปในทิศตรงกันข้ามกับดวงอาทิตย์ปรากฏเป็นหางและสว่างขึ้นเพราะการสะท้อนแสงอาทิตย์ ลมสุริยะดังกล่าวจะผลักดันให้หางของดาวหางพุ่งในทิศตรงข้ามกับดวงอาทิตย์

ที่มา:สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี กระทรวงศึกษาธิการ .โลก ดาราศาสตร์ และอวกาศ พิมพ์ครั้งที่๑๐.กรุงเทพมหานคร: สกสค. ลาดพร้าว, ๒๕๕๙